Ειρήνη Κτενίδου

Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη...

Βρέθηκα πεζοπόρος,να αναζητώ νέο κάλεσμα,που ήταν πάντα εκεί,κρυφό, μέσα μου, σαν φως ωραίο. Σαν σπινθήρας που σιγοκαίει,σε στάχτες ασθενικού παρελθόντος,μια φλόγα που ανασαίνει,στο βάθος του είναι μου. Ίσως οι δρόμοι γύρω,κάνουν τον βουνίσιο άνεμο να μην είναι...

Λέξεις που μοιάζουν κενοί καθρέφτεςΜια καρδιά κρυστάλλινα πεισματικήΜια ιστορία που δεν ξέρω αν γράφτηκε,μα σιωπηλά μου σφυρίζει στο αυτί Μια παρουσία που ήρθε και χάθηκεΜια σκέψη που υπάρχει σε κάθε αναπνοήσαν σκιά που αρνείται να φύγει,σαν κύμα που με γυρνά στην...

Για σένα Η ποίηση είναι σαν κλάσμα στον χρόνο,ποτέ δεν θα φτάσει το ένα, το απόλυτο. Μερικές φορές μεγαλώνει ο αριθμητής,η φωνή και η ψυχή που αναστενάζει.Άλλες φορές ο παρανομαστής, τρελαίνεται,το βάρος του κόσμου, η σκιά που μας πνίγει. Το κλάσμα πάντα κινείται,...

Για σένα Διάβαζα συχνά μια ιστορία όλες οι ιστορίες έχουν το ίδιο τέλος, όλες έχουν τέλος. Το μυαλό διάβαζε και διάβαζε… κι αυτό του το βιβλίο δεν τελείωνε ποτέ και ο συγγραφέας συνέχιζε να γράφει.  Διάβαζα συχνά μια ιστορία το τελευταίο κεφάλαιο δεν τελείωνε ποτέ...

Εκεί που ήθελα να πάω πήγα Και ο κύκλος έκλεισε ακόμη μια φορά Η αρχή και το τέλος του κόσμου Μονοπάτια που έγιναν φως μου Μονοπάτια που βρήκα το φως Άλλο έψαχνες και άλλο βρήκες Ζεστός αέρας φυσούσε ξανά Η αρχή και το τέλος του κόσμου Μονοπάτια με φως, με σκιά,...

Για σένα   Η ζωή είναι στιγμές που παίζουμε  Άλλοτε παίζεις μόνος και άλλοτε με άλλους  Τα παιδιά παίζουν στις παιδικές χαρές  Οι ψυχές είναι παιδιά  Η χαρά είναι στιγμές  Η λύπη είναι στιγμές Το συναίσθημα είναι στιγμές Οι σκέψεις είναι στιγμές   H...

Αφιερωμένο στους αγγέλους που με γέμισαν λουλούδια και χρώματα   Γέμισα το σακούλι μου λουλούδια και χρώματα και σε μακρύ δρόμο περπατώντας, τραγούδησα την σπίθα μου. Και έψαξα στην ψυχή μου Λουλούδια και χρώματα…   Περπάτησα στο παραμύθι μου. Και φάνηκε...

Πόσες φορές θα αρνηθώ να πεθάνω, Θα θολώσω τα νερά της λιμνάζουσας θλίψης Θα κοπιάζω να βρω έναν λόγο χαράς    Πόσες φορές θα αρνηθείς να πεθάνεις, Ένα λουλούδι θα κόψεις, θα το μυρίσεις  Θέλεις να κλέψεις την ουσία, του παραπάνω εσύ για να ζήσεις.   Μια...

Περπατούσες κι εσύ στο στενό εκείνο δρόμο το Δεκέμβρη, με τα μάτια σου ανοικτά.  Ονειροπολώντας ένα κατευθυνόμενο χρωματιστό Χριστουγεννιάτικο μέλλον. Διατάζοντας, την ευτυχία που περιμένεις, κάθε Δεκέμβρη. Όλα τα σχέδια σου συσκευασμένα, τυλιγμένα με το γυαλιστερό...

Έγινε διόρθωση στο όνομά μου, δεν είμαι πια εγώ. Έγινε διόρθωση στα όνειρά μου, σκέφτομαι πριν πω. Η υπερχείλιση συναισθημάτων κόπηκε. Το ρεύμα κόπηκε. Πήγα σε άλλη εταιρία. Άλλαξα πρόσωπο, ταυτότητα τι θέλεις να σου πω; Είχαν ακριβή προμήθεια. Τέλος το χρονικό των...

Λέμε πολλά και δεν λέμε τίποτα.  Κι όταν δεν λέμε τίποτα τα λέμε… όλα.  Και αντί για τίποτα πλέον όλοι γράφουν τπτ. Κρύβομαι και κρύβεσαι Είμαστε συνέχεια σε καραντίνα. Kαραντίνα στην ψυχή. Ψυχή σε καραντίνα. Κάποιες μέρες στεναχωριέμαι που υπάρχω γιατί είμαι...

Κρύβοντας με νιώθω πιο ασφαλής αλλά και πιο φοβισμένη  Λες και ανασφάλεια έχει δεμένη μια πέτρα πάνω της  Η πέτρες σε γειώνουν  Αν κρύψεις κάτι καλά μετά ξεχνάς που το έβαλες και εσύ ο ίδιος  Αν κρύψεις κάτι καλά, όλα είναι καλά! Όλα είναι καλά σε αυτό το παιχνίδι...

Θέλω πολύχρωμη ζωή να ζήσω μα τα χέρια μου είναι άδεια και οι φόβοι μου πολλοί. Κι οι αμαρτίες μου τρομάζουν τις σκέψεις μου. Και τα λουλούδια που δεν κρατώ, μου κρύβονται… Πολύχρωμη ζωή, πολύχρωμες σκέψεις δεν έζησα ως τώρα για να μην υπάρχετε Μου μιλάει το μυαλό...