Περίμενες Γωνίας και Δρόμου κάτι. Εννοείται πως σε είχα στήσει. Εννοείται πως δεν έφταιγα. «Έχω σαράντα δύο λεπτά» είπες, τσαλαπατώντας το τσιγάρο και μια προσπάθεια καλής διάθεσης. Να σου πω; Το αφήνουμε; Με τραβούσες προς το φανάρι, γύρισες με κοίταξες, ξαφνικά...

- Αρχική
- Εκπαίδευση
- Βιβλία
-
Προτεινόμενα
-
Προτεινόμενα
-
Προτεινόμενα
-
- Χρήσιμα
- Δημιουργοί
- Βιβλιοθήκη
- blog
Επιλέξτε Page