Όχι. Όχι… δεν θα μιλήσω! Κι όχι πως δεν έχω τι να πω, έχω πολλά να πω και να καταμαρτυρήσω κι έχω και τρόπο και λόγο και θέμα! Μα δεν μιλώ! Γιατί μιλάει η φωτιά σαν τη σβήσεις; Μιλούν τα φτερά όταν σου τα έχουν ψαλιδίσει; Μιλάνε τα μάτια δίχως δάκρυα; Ναι, ναι, μη με κοιτάς έτσι! Δεν καταλαβαίνω γιατί με κοιτάς έτσι και τι σου κάνει ξαφνικά τόση μεγάλη εντύπωση. Δεν έχεις δει ποτέ μάτια να μην στάζουν; Φτερά να μην πετούν και φωτιές να μην λαμπαδιάζουν; Σου κάνει προφανώς εντύπωση που τα βλέπεις μαζεμένα. Που τα βλέπεις όλα σε έναν άνθρωπο! Μη φανταστείς όμως, δεν είμαι ο μόνος άνθρωπος που τα ‘χει όλα. Που έχει ολόκληρο το πακετάκι! Υπάρχουν πολλοί σαν κι εμένα. Πολλοί! Απλά δεν τους έχεις προσέξει ή ίσως και να τους πρόσεξες, άλλα είμαστε τόσοι πολλοί, που το μυαλό σου κατέγραψε απλά, τα αφύσικα σαν φυσικά! Ή πάλι… ίσως να μην είδες πότε σου αναμμένες φωτιές! Να μην νότισαν πότε τα βλέφαρά σου και να μην μαγεύτηκες ούτε μια φορά, από ολόλευκα φτερά σαν πετούν! Τι έγινε τώρα; Γιατί δεν μιλάς; Έχασες ξαφνικά τα λόγια σου; Γιατί δεν μιλάς; Θυμήθηκες την εικόνα που βλέπεις κάθε πρωί στον καθρέφτη σου και διαπίστωσες πόσο πολύ μου μοιάζεις; Α! Αυτό κι αν είναι τραγικό! Αν κατάλαβες κάτι τόσο μεγάλο από λέξεις που δεν είπα κι από δάκρυα που δεν νότισαν τα μάτια σου. Σκέψου λίγο πως θα νοιώσεις από τα πετάγματα που δεν έκανες ποτέ σου. Ή ίσως πάλι και να πετάς! Δεν ξέρω! Πετάς; Έχεις δοκιμάσει; Όχι! Όχι έτσι! Έτσι πετούν οι κότες! Αν είναι να πετάξει κανείς, αν είναι να πετάξεις έστω και μια φορά στη ζωή, αξίζει να πετάξεις με φτερά αητού! Αλλιώς άστο! Άστο, άστο σου λέω! Δεν αξίζει τον κόπο αλλιώς! Κοίτα, αν είναι, αν θες δηλαδή ξανανταμώνουμε όταν θα έχουμε φτερά! Ξανανταμώνουμε όταν στις κόγχες των ματιών μας θα έχουμε δάκρυα κι όταν στην καρδιά μας ξανανάψει εκείνη η φωτιά! Εκείνη η φωτιά που τη λένε… Έρωτα! Αγάπη! Επανάσταση!
Εκείνη η φωτιά που σε κάνει να νοιώθεις ότι είσαι άνθρωπος, που γίνεται στάλες στα μάτια σου, φτερά στα βήματα σου! Εκείνη η φωτιά που σου δείχνει πολύ απλά ότι ζεις! Για αυτό σου λέω άσε… άστο για την ώρα… ξανανταμώνουμε μιαν άλλη φορά.
Ξανανταμώνουμε όταν κι εγώ θα μιλώ!
_
γράφει η Σοφία Ντούπη
Σοφία μου το πιο ωραίο σου κείμενο Μούάρεσε τρομερά σού λέω, τόσο σαν θέμα όσο για το ύφος γραφής νεανικο , από αυτά που με γοητεύουν Μπράβο σου.
Εγώ όμως θα μιλήσω…κι έχω πολλά να πω…
μέσ απ το κείμενό σου … που ναι νεανικό…
Που μοιάζει με κρουστάλλι μιας γάργαρης πηγής
ή ίσως με κοχύλι μιας θάλασσας μικρής…
Που μοιάζει με φτερούγα νιογέννητου αητού…
που τώρα δα πετάει στα ύψη τ ουρανού!
Σοφία μου ☺ να ζήσεις , να γράφεις , να γελάς…
δύναμη απ την ψυχή σου σε όλους μα σκορπάς….!
Ο λόγος κι η γραφή σου…ξυπόλητα παιδιά…
που αφήνουνε αχνάρια στου νου την αμμουδιά…☺☺☺
Χρυσούλα μου, αγαπημένη συνοδοιπόρο της σκέψης και της ψυχής μου… που την προίκα σου σκορπάς αφειδώς σε κάθε σου σχόλιο και με κάνεις να νιώθω φτωχή στα λόγια και τον τρόπο!!!! Σ’ ευχαριστώ που είσαι κοντά μου!!!!!!! Αν είσαι Κρήτη να περνάς Κρητικά κι όμορφα και να με περιμένεις!!!!!!!
Λένα μου ευχαριστώ που είσαι πάντα κοντά μου… όσο για το νεανικό τρόπο γραφής προσπαθώ να μάθω κάτι οπό όλους σας και σ’ αυτό το μάθημα δασκάλα μου είσαι εσύ!!!!!! Την αγάπη μου!!!!!!!
Από τα ωραιότερα κομπλιμέντα που μού έχουν πει Ευχαριστώ Σοφία.
Αχ βρε Λενάκι μου το αξίζεις “ΑΞΙΖΕΙΣ” και το ξέρεις!!!!!
Πολύ ωραία η γραφή σου Σοφία. Πραγματικά μερικές φορές η σιωπή μιλάει καλύτερα….
Καλησπέρα Ευαγγελία μου χαίρομαι που ανταμώνουμε έστω κι εδώ!!! Και ναι συμφωνώ μαζί σου, πως η σιωπή μας λέει περισσότερα!!! Την αγάπη μου να περνάς όμορφα!!!!!
Πολύ κραυγαλέα η σιωπή σου Σοφία, τα είπες όλα μέσα σε λίγες γραμμές και με μεγάλη ένταση!!!Μου άρεσε πολύ.
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Μάρθα μου. Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!!
Άλλο ένα ταλαντούχο δείγμα γραφής
από την Κα Ντούπη …
… όχι! Όχι έτσι!
Έτσι πετούν οι κότες …
Λογοτεχνική στιγμή απίστευτης
ανάπαυσης για όλους
εκείνους που δεν τους αρκούν οι μέτριες
κι οι δεύτερες πτήσεις … όχι από αλαζονεία αυτή
η προτίμηση, αλλά να … από όνειρο … ντυμένο το αδιαπραγμάτευτο
και το υψηλό … ντυμένο τις μαρμαρυγές των ήλιων των οραμάτων μας …
ντυμένο την πείνα του επιτεύξιμου …
Κα Σοφία … για ν᾽ αστειευτώ και λιγάκι,
μόνο κοτούλα δε θα μπορούσε να σας πει κάποιος ότι είστε …
Συγχαρητήρια για μια ακόμα υπέροχη στιγμή σας !
Καλή Κυριακή και τα λέμε …
Κύριε Παναγιώτη με κακομαθαίνετε με τα υπέροχα σχόλιά σας!!! Γεμάτα φως και ποίηση πάντα τα λόγια σας ο αναγνώστης στέκεται πρώτα στα σχόλια σας και μετά στο κείμενο!!! Με τιμάτε και θεωρώ τόσο πολύτιμα τα περάσματά σας που αδημονώ να τα συναντήσω!!! Όσο για τα πετάγματα… στην πορεία της ζωής όλοι μας κάποιες φορές έχουμε πετάξει σας κοτούλες… όμως στα όνειρα και τα πετάγματα της ψυχής δεν χωρούν εκπτώσεις και χαμηλά πετάγματα!!! Ε… τότε ανοίγουμε φτερά και γινόμαστε χρυσαετοί…!!! Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!!!
Μπράβο και πάλι μπράβο Σοφία μου! Πολύ δυνατός μονόλογος και υπέροχο το μήνυμά σου !!
Καλό βράδυ!
Έλενα μου σε ευχαριστώ πολύ!!! Χαίρομαι που σου άρεσε να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!!!!
Θαυμάζω την εξέλιξή σου και χαίρομαι για σένα… Συνέχισε να μας εντυπωσιάζεις Σοφία μου…
Ναι εσύ είσαι η Μάχη μου…η Μάχη μας!!!!!! Εσύ που ανοίγεις πόρτες, δίνεις θάρρος, προσκαλείς και μας βάζεις στο παιχνίδι!!!! Και όλοι εμείς γύρω σου μαθαίνουμε!!!!!!! Ευχαριστώ φιλιά σε όλους σας, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!!!!!
Πανακριβο της ψυχης το πεταγμα….
Πολυ μου αρεσε!!!!!!
Μπραβο σας!!
Καληνυχτα!!!
Έτσι είναι Ασημίνα ακριβά τα πετάγματα ψυχής και απαραίτητα για να συνεχίζουμε και να στεκόμαστε όρθιοι!!! Ευχαριστώ να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!!!!!!
Εσύ Σοφία μου, μπορεί να μη μιλάς, το υπέροχο κείμενό σου όμως, μιλάει από μόνο του. “Αν θες θα ξανανταμωσουμε όταν θα έχουμε φτερα”. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος σκέψης, οι επιμονες ερωτήσεις. Όλα!!!
Ευχαριστώ πολύ Βάσω μου χαίρομαι που σου άρεσε, προφανώς βρήκαμε κοινά σημεία ταύτισης!!!!! Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!!
Πολύ δυνατό..κραυγαλέο θα έλεγα… φωτιές πετάει Σοφία μου..το λάτρεψα…την καλημέρα μου!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Άννα μου… Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!
Τελικά δεν είπες τίποτα! Κι ας έχεις τόσα πολλά να πεις. Ας είναι… Ανταμώνουμε όταν κι εσύ θα μιλάς… Αυτή η υπόσχεση τα λέει όλα! Το ξέρεις πως αργά η γρήγορα, εκεί θα επιστρέψεις! Στις πτήσεις με φτερά αετού! Αργά η γρήγορα, η φλόγα θα λαμπαδιάσει ξανά μέσα σου και το λαμπρό φως από τις φλόγες θα φωτίσει τα πάντα γύρω σου! Τα μάτια σου θα πλημμυρίσουν με τη σοφία της ψυχής και θα γοητεύσουν ξανά όποιον τα θωρεί!
Εκεί έζησες! Αυτή είναι η πιο γλυκιά εξάρτηση! Ευλογημένη η στιγμή της αντάμωσης!
Μαγικά τα περάσματά σου Κώστα που έχουν πάντα το στίγμα σου!!! Η αλήθεια είναι πως όταν ορίσει η καρδιά και πετάξει η ψυχή (με φτερά αετού μιλάμε πάντα) είναι δύσκολες κι επώδυνες οι πτώσεις!!!! Παρόλα αυτά (και ναι θα συμφωνήσω μαζί σου) γλυκιά εξάρτηση…τα πετάγματα σε ανοιχτούς ορίζοντες!!! Ευχαριστώ πολύ!!!
“Εκείνη η φωτιά που τη λένε… Έρωτα! Αγάπη! Επανάσταση!
Εκείνη η φωτιά που σε κάνει να νοιώθεις ότι είσαι άνθρωπος, που γίνεται στάλες στα μάτια σου, φτερά στα βήματα σου! Εκείνη η φωτιά που σου δείχνει πολύ απλά ότι ζεις!”
Πόσο σ’ ευχαριστώ για όσα σιωπηρά είπες! Πόσο σ’ ευχαριστώ για το υπέροχο πόνημά σου! Πόσο σ’ ευχαριστώ για όσα ήθελα να πω και τα σιώπησες εσύ τόσο γλαφυρά!!!!!!!!!!!
Να είσαι καλά, να περνάς ακόμα καλύτερα και να μας ξεκουφαίνεις με τόσο όμορφες σιωπές!!!!!!!!!
Αθηνά μου, φίλη αγαπημένη θα τολμήσω να πω και συνοδοιπόρο της σκέψης και της ψυχής μου… Ευχαριστώ από καρδιάς για τα κάλα σου λόγια! Δεν είναι που νιώθω αντάξια σας… είναι που όλοι εσείς εκτός του ότι έχετε πολύ ψιλά τον πήχη σε τούτο το φιλόξενο σπίτι, είναι που μου μάθατε να φανερώνω όσα έχω στην καρδιά μου!!!! Που μου μάθατε να μοιράζομαι!!!!!
Ευχαριστώ σε…ευχαριστώ σας!!!!!
Σοφία μου, μη με τοποθετείς στα μεγαθήρια… Το μόνο που ξέρω, που λέει ο λόγος, είναι αυτό που λες: Να φανερώνω και να μοιράζομαι καρδιά και σκέψεις….
Φιλια!!!!!!!!!!!!!!!
Τι πιο μεγάλο άραγε από τη μοιρασιά;;; Αν εμείς οι άνθρωποι φανερώναμε και μοιραζόμασταν όσα έχουμε μέσα μας,ο κόσμος γύρω μας θα ήταν αλλιώτικος και γιατί όχι ίσως να ήταν και καλύτερος!!!!! Όσο για την αξία και τη θέση που σου δίνω την έχεις κατακτήσει μόνη σου!!!! Εγώ είμαι μία αγράμματη και πονεμένη γυναίκα που ο πόνος μου έμαθε να ακούω και να στέκομαι σε όσους έχουν καρδιά!!!! Την αγάπη μου!!!!!!