Το γιατρικό, της Μάχης Τζουγανάκη

Δημοσίευση: 6.06.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

Σ’ αυτόν που στέκει πίσω σου

Και το σπαθί βαστάει

Να ξέρεις πως τη νίκη σου

Πολύ βαθειά αγαπάει

 

Φαίνεται πως τις λέξεις του

Ο νους τις έχει κόψει

Και δε μπορεί η γλώσσα του

Λόγια ζεστά να αρθρώσει

 

Σ’ αυτόν που στέκει με οργή

και αρχηγός καμώνει

δεν ξέρει τι είναι η πυγμή

και τι του ξημερώνει

 

Σ’ αυτόν που πάντα διαλαλά

Πως τα σωστά κατέχει

Θα λέει πως έχει τα πολλά

Μα πράμα δε θα έχει

 

Πρόσεχε μάτια μου γλυκά

Το χρόνο που θα σπαταλάς

Σώματα άψυχα, πικρά

Μάθε να μην τα πολεμάς

 

Φτιάξε χαμόγελο γλυκό

Και άπλωνε το χέρι

Λένε πως είναι γιατρικό

Σαν βγαίνει το μαχαίρι…

 

_

γράφει η Μάχη Τζουγανάκη

 

Ακολουθήστε μας

Ήταν της Ρόδου τ’ όνειρο

Ήταν της Ρόδου τ’ όνειρο

Αλλάζουν οι καιροί αλλάζει κι η ζωή μια αγάπη σβήνει ,αποχωρεί πικρού Σεπτέμβρη η σιωπή τη θύμηση καλεί Καλοκαιριού στιγμές  οι μνήμες μακρινές  ο κόσμος ήταν όμορφος  της θάλασσας ο αμμόλοφος γυαλί Ήταν καρδιάς η άνοιξη  ψυχής η ανατολή ήταν αγάπης η άφιξη  στου...

Ατέρμονη μοναξιά

Ατέρμονη μοναξιά

Απόψε, νύχτα μου, δεν φέρνεις την χαρά. Είμαι μονάχος δίχως ζέστη στην καρδιά. Οι τοίχοι μου είναι πεζοί η συνείδηση μου σκοτεινή και είναι όλοι οι άνθρωποι στους ώμους μου φορτικοί. Πια την ζωή τους προχωρούν το όνομά μου δεν θέλουν να ακούν και σαν ανάμνηση παλιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ατέρμονη μοναξιά

Ατέρμονη μοναξιά

Απόψε, νύχτα μου, δεν φέρνεις την χαρά. Είμαι μονάχος δίχως ζέστη στην καρδιά. Οι τοίχοι μου είναι πεζοί η συνείδηση μου σκοτεινή και είναι όλοι οι άνθρωποι στους ώμους μου φορτικοί. Πια την ζωή τους προχωρούν το όνομά μου δεν θέλουν να ακούν και σαν ανάμνηση παλιά...

Η σκόνη των αιώνων

Η σκόνη των αιώνων

Όσοι αιώνες και αν περάσουν,κρύο πάντα θα τους διαπερνά μέχρι το κόκκαλο.Των ποιητών τα πράγματα,άγρια προμηνύονται.Κάθε πέρσι και καλύτερα. Διότι· οι αιώνες,-όσο και αν έχουν ανάγκη τους ποιητές,για την οριακή επιβίωση -μπαίνει στη μέση το χρήμα και ο νόμος. Και...

Τα ξανακερδισμένα χρόνια

Τα ξανακερδισμένα χρόνια

Ρώτησαν κάποτε τον ποιητή:Γιατί γράφεις;-αφού ποτέ κανείς δεν πιάστηκε από στίχο,ώστε να αλλάξει η ανθρωπότητα.Την ανθρωπότητα αλλάζουν οι επαναστάσεις. και αυτός εμειδίασε ευδαιμονικά:«για όλον τον κόσμο!»«Kαι για μένα!…» Γράφει στα καφενεία, δίπλα στη...

16 σχόλια

16 Σχόλια

  1. Χριστίνα Γαλιάνδρα

    Υπέροχο!!!

    Απάντηση
  2. Αννα Ρουμελιωτη

    Σταλαζεις ομορφια μεσα μου οπως παντα!!!!!Ζεστη ψυχη σε ευχαριστω.Καλημερα 🙂

    Απάντηση
  3. Ελένη Ιωαννάτου

    Φτιάξε χαμόγελο γλυκό
    Και άπλωνε το χέρι
    Λένε πως είναι γιατρικό
    Σαν βγαίνει το μαχαίρι…

    Μάχη μου Εξαιρετικό!!!
    Ας απλώσουμε τα χέρια
    σε μια μεγάλη αγκαλιά.
    Τα μαχαίρια να καταπατήσουμε.
    Τις πληγές να υποτάξουμε.
    Στο κακό να απλώσουμε ρόδινα φτερά…

    Καλή σου ημέρα!!!

    Απάντηση
  4. Mαριάνθη Πλειώνη

    ¨Σώματα άψυχα,πικρά ,μάθε να μην τα πολεμάς…¨ Πολύ όμορφο Μάχη! καλημέρα!

    Απάντηση
  5. Litsa Dimitropoulou

    “Σώματα άψυχα, πικρά
    Μάθε να μην τα πολεμάς” ΥΠΈΡΟΧΗ ΠΑΡΑΙΝΕΣΗ!!!!

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σας ευχαριστώ. Αν μάθουμε σε αυτή τη στάση ζωής θα απαλλαχτουμε από άσκοπο χρόνο που μόνο να μας φθειρει μπορεί

      Απάντηση
  6. vaso kostoglou

    Έντονο Κρητικό άρωμα αποπνέει σήμερα το ποίημα σας. Γεμάτο σοφές παραινέσεις και μεγάλες αλήθειες !!! Την καλημέρα μου.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Πραγματι είναι μια σειρά από μαντινάδες και χαίρομαι πολύ που ήρθε και σε εσάς η μυρωδιά της κρητικής μου πένας.

      Απάντηση
  7. Παναγιώτα Καραγιαννίδη

    Πολύ όμορφο και διδακτικό για μας που είμαστε ακόμα στην αρχή του δρόμου.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Να σαι καλά, σε όποιο μέρος του δρόμου και να μαστε υπάρχει το αργά και το νωρίς…

      Απάντηση
  8. Ανώνυμος

    Χαίρομαι που οι Κρητικοί συνεχίζουν να γράφουν μαντινάδες που όλοι αγαπάμε!

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Μεγάλωσα ακούγοντας σοφία με ρίμα, και είδα πως αρκεί ένα διστιχο για να καταγραφεί το οποιοδήποτε συναίσθημα. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για όσους κουβαλώ στο αίμα μου είναι να μουτζουρωνω τα χαρτιά καμιά φορά με στίχους προσπαθώντας να σκορπίσω το άρωμα τουτων των αναμνήσεων τιμώντας την τυχερή ρίζα μου..

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου