Το γιατρικό, της Μάχης Τζουγανάκη

Δημοσίευση: 6.06.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

Σ’ αυτόν που στέκει πίσω σου

Και το σπαθί βαστάει

Να ξέρεις πως τη νίκη σου

Πολύ βαθειά αγαπάει

 

Φαίνεται πως τις λέξεις του

Ο νους τις έχει κόψει

Και δε μπορεί η γλώσσα του

Λόγια ζεστά να αρθρώσει

 

Σ’ αυτόν που στέκει με οργή

και αρχηγός καμώνει

δεν ξέρει τι είναι η πυγμή

και τι του ξημερώνει

 

Σ’ αυτόν που πάντα διαλαλά

Πως τα σωστά κατέχει

Θα λέει πως έχει τα πολλά

Μα πράμα δε θα έχει

 

Πρόσεχε μάτια μου γλυκά

Το χρόνο που θα σπαταλάς

Σώματα άψυχα, πικρά

Μάθε να μην τα πολεμάς

 

Φτιάξε χαμόγελο γλυκό

Και άπλωνε το χέρι

Λένε πως είναι γιατρικό

Σαν βγαίνει το μαχαίρι…

 

_

γράφει η Μάχη Τζουγανάκη

 

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

(Σαν) όνειρο ήταν

(Σαν) όνειρο ήταν

Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι, ενός παιδιού την ομορφιά ατενίζω. Σαν θαλλός, γερμένο προς τον ήλιο, με γέλιο τιμαλφές και φωτεινό. Έχοντας ακτίνες να το ακολουθούν, σαν προβολείς θεάτρου.    Προσοχή! Η αυλαία κλείνει.   Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι,...

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

16 σχόλια

16 Σχόλια

  1. Χριστίνα Γαλιάνδρα

    Υπέροχο!!!

    Απάντηση
  2. Αννα Ρουμελιωτη

    Σταλαζεις ομορφια μεσα μου οπως παντα!!!!!Ζεστη ψυχη σε ευχαριστω.Καλημερα 🙂

    Απάντηση
  3. Ελένη Ιωαννάτου

    Φτιάξε χαμόγελο γλυκό
    Και άπλωνε το χέρι
    Λένε πως είναι γιατρικό
    Σαν βγαίνει το μαχαίρι…

    Μάχη μου Εξαιρετικό!!!
    Ας απλώσουμε τα χέρια
    σε μια μεγάλη αγκαλιά.
    Τα μαχαίρια να καταπατήσουμε.
    Τις πληγές να υποτάξουμε.
    Στο κακό να απλώσουμε ρόδινα φτερά…

    Καλή σου ημέρα!!!

    Απάντηση
  4. Mαριάνθη Πλειώνη

    ¨Σώματα άψυχα,πικρά ,μάθε να μην τα πολεμάς…¨ Πολύ όμορφο Μάχη! καλημέρα!

    Απάντηση
  5. Litsa Dimitropoulou

    “Σώματα άψυχα, πικρά
    Μάθε να μην τα πολεμάς” ΥΠΈΡΟΧΗ ΠΑΡΑΙΝΕΣΗ!!!!

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Σας ευχαριστώ. Αν μάθουμε σε αυτή τη στάση ζωής θα απαλλαχτουμε από άσκοπο χρόνο που μόνο να μας φθειρει μπορεί

      Απάντηση
  6. vaso kostoglou

    Έντονο Κρητικό άρωμα αποπνέει σήμερα το ποίημα σας. Γεμάτο σοφές παραινέσεις και μεγάλες αλήθειες !!! Την καλημέρα μου.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Πραγματι είναι μια σειρά από μαντινάδες και χαίρομαι πολύ που ήρθε και σε εσάς η μυρωδιά της κρητικής μου πένας.

      Απάντηση
  7. Παναγιώτα Καραγιαννίδη

    Πολύ όμορφο και διδακτικό για μας που είμαστε ακόμα στην αρχή του δρόμου.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Να σαι καλά, σε όποιο μέρος του δρόμου και να μαστε υπάρχει το αργά και το νωρίς…

      Απάντηση
  8. Ανώνυμος

    Χαίρομαι που οι Κρητικοί συνεχίζουν να γράφουν μαντινάδες που όλοι αγαπάμε!

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Μεγάλωσα ακούγοντας σοφία με ρίμα, και είδα πως αρκεί ένα διστιχο για να καταγραφεί το οποιοδήποτε συναίσθημα. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για όσους κουβαλώ στο αίμα μου είναι να μουτζουρωνω τα χαρτιά καμιά φορά με στίχους προσπαθώντας να σκορπίσω το άρωμα τουτων των αναμνήσεων τιμώντας την τυχερή ρίζα μου..

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου