(5 Μαρτίου Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού….)
Ήρθε η εποχή που η “μαγκιά” γίνηκε νταϊλίκι
έγινε φόβος – μάστιγα – “άγουρο” αντριλίκι
Ήρθε η εποχή που γίνανε τα μάτια τους εστίες
για καταστάσεις άσχημες όλωσδιόλου αστείες
Βρεθήκαν “κουτσαβάκιδες” στις τάξεις των σχολείων
κλίκες παιδιών που ξεπερνούν τα όρια ορίων
Βία σε κάθε κίνηση βία σε κάθε λέξη
που κάνουν τα παιδάκια μας μη θέλουνε να φέξει
Ένα στα δέκα πέφτουνε σ’ αυτή τη βία θύμα
για το σχολείο “σέρνουνε” κάθε πρωί το βήμα
Γονείς σταθείτε από κοντά ρωτήστε τα παιδιά σας
περιφρουρήστε άγρυπνοι την οικογένειά σας
Θύματα πέφτουν τα παιδιά που ‘ναι απ’ τη φύση πράα
και δεν τολμούνε να σας πουν για τούτα και για τ’ “άλλα”
Το χαρτζιλίκι γίνεται στόχος κάποιων αχρείων
κι ό,τι σταμπάρουν πάνω τους μάτια “επιτηδίων”
“Διαβάστε” όλοι στη ματιά το φόβο την τρεμούλα
που τζάμπα μάγκες βάζουνε στην παιδική ψυχούλα
Και μη διστάσετε ποτέ το λόγο να ζητήσετε
με τους δασκάλους στα σχολειά να πα να συζητήσετε
Μην βλέπετε μ’ απάθεια τα “πάθη” των παιδιών σας
βάλτ’ ένα τέλος στο κακό κι αυτό για το καλό σας
Δώστε τους ΧΡΟΝΟ δείξετε αγάπη ενδιαφέρον
για το δικό τους το καλό για όλων το συμφέρον
_
γράφει η Χρυσούλα Πλοκαμάκη
Θίγεις θέματα που καίνε με το δικό σου απαράμιλλο τρόπο Χρυσούλα …
Πες μου σε παρακαλώ τα όνειρά σου είναι και αυτά έμμετρα;Είσαι απίστευτη. Την καλημέρα μου.
Μπράβο σας για άλλη μια φορά!!
Καλημέρα Λένα μου!!!!!!!!!!!!!!
Είναι κάποια θέματα που σαν εκπαιδευτικός τα βλέπω με μια πιο σφαιρική ματιά… Η παιδεία δεν πρέπει να κλείνεται στις αράδες ενός βιβλίου και στην τσάντα ενός μαθητή!Αν έχουμε ΟΛΟΙ μας- γονείς και εκπαιδευτικοί -τα μάτια μας και τα αυτιά μας ορθάνοιχτα ίσως οι τρύπες που ανοίγουν στην ψυχή των παιδιών μας με το εξάσφαιρο της βίας στον ενδοσχολικό -και όχι μόνο- χώρο να μην ανοίξουν ποτέ!
Όσο για τα όνειρά μου… ε….πολλές φορές είναι έμμετρα…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ευχαριστώ πολύ καλή μου Άννα!
Πείτε τα Κα Χρυσούλα…πείτε τα…γιατί μπορεί να μας τσάκισε ο θάνατος του συμπατριώτη Βαγγέλη αλλά τα βάλαμε πάλι ολα στα συρτάρια….πείτε τα. Θέμα που πονά για κάθε άγγελο που περνά τέτοια μαρτύρια και δεν τα ομολογά. Οι γονείς έχουνε χάσει τις κεραίες τους. Το σχολείο δεν προλαβαίνει να προστατεύσει. Αυτά τα νταηλίκια θέλουν κόψιμο από τη ρίζα. Γιατί και τα παιδιά νταήδες..για κάποιο λόγο γίνανε …
ο θυμός μου είναι μεγάλος Κα Χρυσούλα για αυτό το θέμα…
Μάχη μου, Όσο πιάνουν αυτά τα χέρια και δουλεύει αυτό το μυαλό δεν θα πάψω ποτέ να το λέω…. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ!!!
Έχω δει καταστάσεις που δεν μπορώ και δεν πρέπει να κρατήσω μέσα μου…Γι αυτό τα βγάζω όλα στο λευκό χαρτί!!!!!!!!!!!!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλή σου μέρα!
Συγχαρητήρια για άλλη μια φορά!
Ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου Έλενα…!!!!! Καλωσύνη σου!!
Όμορφα να περνάς…!!!!!!!!!!!