Νερό, χώμα και αγέρας…
Ήσουν νερό και κυλούσες ανάμεσα
στα δάχτυλά μου.
Οι παλάμες μου αδυνατούσαν
να σε συγκρατήσουν.
Ο ουρανοπλάνος ήλιος έκαιγε την πέτρα
κι έλιωνε την ύπαρξή μου.
Διψούσα...
Όμως το ηχομιγές σύμπαν με αγνοούσε...
Κι εσύ έπεφτες στο χώμα...
Αλήθεια!!! Θα γίνω χώμα...
Χοῦς εἶ...
Τότε και μόνο τότε θα έχω την ελπίδα
να γευτώ τη θεοτική δροσιά σου...
Ή μήπως ο ζηλωτής αγέρας συνωμοτήσει
με τον ζωοδότη ήλιο
και σε στείλει στα νέφη
πριν καν αγγίξεις
την μικρότητά μου...;
καί εἰς χοῦν ἀπελεύσει...
Κι όμως...
Ακόμα και τότε θα 'χω
τις νοητές παλάμες μου ανοικτές...
_
γράφει η Χρυσούλα Πλοκαμάκη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Κα Χρυσούλα,
ποιητικά δοσμένη και με πανέμορφη λυρική
εικονοποιία, η χωμάτινη ματαιότητα του χοἴκού ανθρώπου !
Γι᾽ αυτό κι αρέσει πολύ στον χωμάτινο άνθρωπο,
η οσμή τού χώματος, μετά από τη βροχή.
Ανταμώνει σ᾽ αυτήν, τη χωμάτινη προέλευσή του !
Πολύ όμορφη προσπάθεια!
Καλό μεσημέρι !
Κύριε Παναγιώτη,
Τα σχόλιά σας πάντα με τιμούν..
Προσεγμένα και γεμάτα ενθάρρυνση…
Σας ευχαριστώ πολύ…
Καλό σας μεσημέρι!
Πλοκαμάκη Χρυσούλα
Λυρικότατο!!Μπράβο σας!!!
Αννούλα μου,
Σε ευχαριστώ πολύ…
Τιμή μου!
Καλό σας μεσημέρι….
Πλοκαμάκη Χρυσούλα
Από χώμα είμαστε πλασμένοι και εκεί θα καταλήξουμε. Ωραία προσέγγιση και ο τρόπος γραφής σας ιδιαίτερος. Συγχαρητήρια.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Βάσω,
Να είσαι καλά!!!!!!!!
Τιμή μου το σχόλιό σου!
Χαίρομαι που σου άρεσε αυτός ο -όντως- ιδιαίτερος για μένα τρόπος γραφής…
Καλή σου συνέχεια!
Πολυ καλη η προσπάθεια ΧΡΥΣΟΥΛΑ !!!!!μαρεσει περισσοτερο αυτος ο τρόπος γραφής σου!!!!!!παντα ετσι να συνεχίζεις!!!!!!!
ΩΩΩΩΩΩ Ευχαριστώ πολύ Ανώνυμε….
Είναι η ΠΡΩΤΗ φορά που γράφω χωρίς ρίμα…
Μου ακούγεται παράξενος ο ήχος αυτού του ποιήματος στα αυτιά μου!
Το ενθαρρυντικό σχόλιό σου μου δίνει δύναμη….
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!
Ναι έτσι είναι Χρυσούλα μου αγαπημένη που έχεις τον τρόπο να μας μαγεύεις με όσα μοιράζεσαι μαζί μας! Από χώμα είμαστε και εκεί θα καταλήξουμε!! Διαφορετικό το ποίημά σου σήμερα όμως το ίδιο συγκλονιστικό με όλα τα υπόλοιπα!!! Την αγάπη μου!!!
Αγαπημένη μου Σοφία…
Σε χιλιοευχαριστώ για το τιμητικό σχόλιό σου!
Δεν περίμενα πως αυτός ο τρόπος γραφής θα είχε τον αντίκτυπο της ψυχής μου…
Κι όμως…Τον έχει…Μιλάει η ψυχή της ψυχής…
Αυτό ήμασταν κι αυτό θα γίνουμε …ΧΩΜΑ!!!
Και πάλι σε ευχαριστώ …
Έχεις τα φιλιά και την αγάπη μου!
Ναι ,όχι που θα ξέφευγε αυτό το είδος της ποίησης από τις μεγάλες σου δυνατόυητες.καλή μου Χρυσούλα!!!!
Ευχαριστώ χίλιες φορές , Λένα μου!!!!
Πάντα η πρώτη στράτα σε ό,τι αποπειραθούμε να κάνουμε έχει το ρίσκο του άγνωστου … και του τολμηρού…
Ίσως όμως και να ισχύει και για μένα το… Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ… Κι εγώ αυτή τη φορά νίκησα το φόβο του άγνωστου …του πρωτόγνωρου τρόπου γραφής…
Καλή σου συνέχεια..
Με πολλή αγάπη…….
Χρυσουλα μου αγαπημενη
Να σαι ευλογημενη
Καθε σου προσπαθεια γενομενη
Δυνατοτητα αναμενομενη….φιλιαααα
Άννα μου…
Πάντα με συγκινείς με τα έμμετρα σχόλιά σου…
Ευγενικά σαν την ψυχή σου και μεστά σαν την καρδιά σου…
Να είσαι καλά!!!!!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πολύ μου άρεσε κι αυτός ο τρόπος γραφής του ποιήματος. Έτσι είναι Χρυσούλα, πρέπει να πειραματιζόμαστε, να δοκιμάζουμε κι άλλες γραφές. Καλό σου βράδυ!
Σε ευχαριστώ πολύ Χριστίνα,
Τιμητικό και ενθαρρυντικό το σχόλιό σου ….
Να είσαι καλά!
Καλή σου συνέχεια!!!!
Μπράβο Κ. Χρυσούλα..μου αρέσει να σας βλέπω και έτσι..να μας ξανάρθετε χωρίς ρίμα…σας πάει ΚΑΙ αυτή η ποίηση
Αγαπημένη μου Μάχη!
Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιό σου!
Μου δίνεις πάντα θάρρος και τιμή!
Να είσαι καλά!!!!!!!!!!!
Ε, λοιπόν θα επανέλθω διμύτερη!…
Σύ είπας….
Φιλώ σε κι αγαπώ σε!
Τόση αδημονία μαζεμένη σε λίγους στίχους!
Μπράβο και πάλι!
Σε ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου Έλενα,
Δεν υπάρχει πάντα αδημονία για το άγνωστο, το ανεκπλήρωτο, το πρωτόγνωρο?
Έτσι, κι αυτοί οι λίγοι στίχοι δεν αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα…!!!
Πόσο με τιμάς!
Να είσαι καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!