Κατηγορία: Ποίηση

Πρέπει να ξέρεις να πετάς όταν η νύχτα απλώνεται βαριά πάνω στου κόσμου τα γκρεμίσματα κι άγρια...

Μην πιστεύεις στα «όμορφα λόγια» μάτια μου. Γιατί τα «όμορφα λόγια», είναι ριπές του ανέμου...

– γράφει η Χρύσα Νικολάκη Κριτικός Λογοτεχνίας / Συγγραφέας   Όπως εύστοχα ξεκινά το...

Με τα μάτια κλειστά είναι καλύτερα με βλέπω να μιλώ να γελώ να κλαίω να θυμώνω   μισός εδώ...

Ο έρωτας κι ο θάνατος, ίδια σπαθιά βαστούνε.   – Ποιος ήρθε τώρα να με δει, την ώρα που...

     Οκτώβρης τώρα (*)     Και να που οι νύχτες έγιναν πιο νύχτες, πιο βαθύ το σκοτάδι από...

Και κάπως έτσι τ’ όνομά τους χαράχτηκε στην άμμο το όνομα που είχαν στην πατρίδα τους γιατί...

  Βουβά κορμιά, μαλλιά πλεγμένα… στου καιρού τα μπερδέματα. Ρημαγμένα κάλλη… Χαμένη...

  – γράφει η Μαρία Σκουρολιάκου –  Νύχτα κατά τον Ρολάν Μπαρτ είναι κάθε...

Κοιτάζεις με νοσταλγία έξω από το τζάμι. Έχει πανσέληνο απόψε. Σαν κύματα βαρύτητας, οι σκέψεις σε...

Σε είδα. Ήσουν εκεί. Πόσο σε περίμενα. Με κοίταξες. Σε κοίταξα. Σπινθήρας η ματιά μας. Φωτιά η...

Μύρο χυμένο στη γη, γλυκό κρασί τα χείλη σου και το κορμί σου  ένας ανθοφόρος ορίζοντας γιομάτος...

Της καρδιάς λύτρωση ηδονική  το αντάμωμα της παλιάς αγάπης  της λατρεμένης κόρης  που χάθηκε απ’...

Εμείς στον άγιο πόνο ορκιστήκαμε και για τη μάχη ξεκινήσαμε μια μέρα, μα μες στην ξενιτιά μας...

Απόψε ευωδίασαν της άνοιξης τα άνθη κι έτσι τελείωσαν ξανά οι μέρες του χειμώνα. Μόνο στο τζάμι...

Εάν ζητάς το απίθανο Και μόνο στο όνειρο πας Εάν δεν φτάνεις το όμορφο Που φεύγει με τo όνειρο...

Πάνω στην άμμο την χρυσή φτιάχνω έναν κύκλο να περιβάλλω της ψυχής μου την ηχώ να μην αρπάξουν οι...

Χρόνια τώρα το ταΐζουμε το θεριό… Για κάμποσο καιρό είχε λουφάξει… Έτσι νομίζαμε… Χρειάστηκε να...

Στα όνειρά μου να κρυφτείς κι απόψε περιμένω. Το παραθύρι ανοιχτό, με τρόπο να τρυπώσεις. Ίσως, ως...