Κατηγορία: Ποίηση

Θα μιλήσω για τις εποχές του χρόνου όπως μιλώ για τα σύμβολα του φωτός πάνω στα θολά πρόσωπα των...

Πώς θα ξημερώσομε αύριο Σε ποια τρύπα στο χώμα θα στήσομε μια καλύβα Σε ποια γωνιά του κόσμου θα...

Κάθε μεσημέρι και βράδυ που πάω να κοιμηθώ, να βρει ξεκούραση το κορμί και το μυαλό, παραμιλώ;...

Η εκ βαθέων καρδιάς υπόκλιση του καλλιτέχνη, σε αγαστή αρμονία, με το θερμό χειροκρότημα των...

Διπλό σονέτο Σκόπελος καταπράσινη, Πεπάρηθέ μου, τ’ αρχαία κάλλη σου, μα και τα τωρινά σου,...

          Πράσινο φύλλωμα στου χτες την αναπόληση Στου σήμερα τα...

Θα έρθεις Το σώμα μου θα σε ορίσει Θα φοράω τον ορίζοντα στον λαιμό Ο κόσμος θα απλώνει πάνω μου...

Όντες θα ’ρθούμε στη ζωή, την πόρτα σαν διαβούμε η Μοίρα μας για όλους μας το “ζύγι” ξέρει πού...

Ο έρωτας χρεοκόπησε. Πέταξε τη φαρέτρα του στης Πενθεσίλειας τον τάφο. Κατευνασμένη θλίψη. Στάζει...

Μεγάλωσα από παιδί Σε μία ωραία εποχή Και παίζαμε από μικρά Ελεύθερα μες στα χωριά Όλες οι πόρτες...

Για τους ονειροπόλους το όραμα και η ελπίδα, Για κείνους που δρέπουν τα πνευματικά λουλούδια της...

 ΠΡΟΟΙΜΙΟ Εγώ δεν είμαι ποιητής τον κόσμο να κερδίσω [Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Ηλίας Ασβεστόπουλος –...

Ημέρα 1η Αλλοπαρμένα ξωτικά γελούσανε στις παρυφές της νύχτας. Εγώ και οι άλλοι που δεν ήμουν...

Τι είσαι εσύ; Ρωτούσε επίμονα το κοκαλιάρικο σχεδόν άυλο είδωλο του σπασμένου μου καθρέφτη, έτοιμο...

Λείπεις. Κι είν’ η απουσία σου, θάνατος αργός. Κι η προσμονή μου, χώμα που σκεπάζει το σαπισμένο...

  Στερεότυπα με αρχαία πρότυπα γάμος παιδιά και όλα τα νοικοκυριά παιδιά εξαγριωμένα χωρίς φτερά...

Ήρθα, θυμάσαι; Σε πλησίασα, με πρόσεξες; Καθόσουν σε μια πολυθρόνα Σε παρατήρησα καλύτερα, Πόσο...

          Σου ζήτησα να διαλέξεις προορισμό κι εσύ μου έδεσες τα μάτια μ’...

Θα τον βάδιζα ξανά εκείνον τον δρόμο με τα αγκάθια για να ήμουν ένα τόσο δα λεπτό φυλακισμένη στην...