Κατηγορία: Ποίηση

Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Και συνειδητοποιείς δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές. Έζησες,...

Δειλό, ξεκίνημα δειλό μ’ ανώριμα στιχάκια στο διάβα σου πλανήθηκα, λαθραία μου πορεία να...

Εκείνο το αύριο που στην πλάτη του κουβαλούσε μια υπόσχεση πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι...

Τι ΄ναι αυτό, αναρωτώ, που μέσα μου βρυχάται; Θεριό είναι τρανό που όλο μαστιγώνουν; Να ’ναι οι...

Υψηλή παθογένεια στα καλά μου χαρτιά Βγαίνει η ψυχή πριν τελειώσει η παρτίδα Κάθε πριν ανοίξει...

Ένα παραλήρημα της αγαστής συνεργασίας νόησης, αίσθησης, το οποίο φανερώνει την εκμυστήρευση της φαντασίας.

 (Προς το μικρό αγόρι): Νάνι, αγόρι μου καλό. Κι από πού σε ρίξανε...

  Φωτεινή Θεοχαρίδη “Δροσοστάλες Σκέψεις” Ποιητική Συλλογή Εκδόσεις: Δυάς...

Τώρα πια που οι θεοί των μύθων και της ιστορίας πισωστρατούν στα στενά καλντερίμια των δοξασιών...

Θεέ μου πως κατάντησαν έτσι οι άνθρωποι; Ανάλγητοι, εκδικητικοί, απάνθρωποι.   Δεν χαίρονται...

Στη στροφή κοιτάζω το βλέμμα σου. Πήγαινε κι ερχόταν και μας κοίταζε πότε ριγμένο καταγής, πότε...

Προσκλητήριο άγγελμα η ανυπόταχτη ζωή ξέχωρης προσωπικής δημιουργίας και ολοκλήρωσης, με ρήξεις...

Οι μαυροφορεμένες γυναίκες είχαν μιαν αύρα αλησμόνητης παιδίσκης (Τα βλήτα ανθούσαν στο άγουρο...

Σαν καταφυγή και σαν όνειρο μοιάζεις  μικρή σύνθεση σε μορφή χλωρίδας Κάποιος επαίτης θηρευτής του...

Ο ουρανός μαζεύει τις πληγές του κόσμου  το φεγγάρι αφουγκράζεται τα όνειρα των ανθρώπων  ο ήλιος...

Οι μέρες φεύγουν άβουλες, νωθρές κυλούν οι νύκτες  με ορχήστρα μοιάζει η ζωή που έχασε τον τόνο...

Ταξιδιώτη αέναε στο γνέψιμό μου αποκρίθηκες. Στης λήθης τ’ ακρογιάλι ξεκουράσου. Βότσαλα μικρά οι...

Ένα παραλήρημα της αγαστής συνεργασίας νόησης, αίσθησης, το οποίο φανερώνει την εκμυστήρευση της φαντασίας.

Ο πυρετός τσακίζει την προσμονή του ορίζοντα μακραίνει η γραμμή. Τη νύχτα κλονίζονται οι θείες...

Τα ξυράφια τής μνήμης, χαρακώναν τους ελεύθερους ήλιους, που σημαδεύαν οι άνθρωποι με τα δόρατα...