Εκ των υστέρων τι; Τόσα χρόνια κουβαλούσε η Άνοιξη τη ζωή μας, Με δίποδο ένα αμάλγαμα αγιότητας και αιδημοσύνης. Σήμερα άνθισαν ματωμένα γιασεμιά και γεράνια, Καθώς δεν άντεχαν στις υψηλές θερμοκρασίες. Όταν ο ήλιος έκαιγε την ψυχή Και μύριζε λιωμένη ρητίνη. Εκ των...

Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ εδώ!

Μίσεψαν εκείνα τα βράδια, τα ξενύχτια μας και τα γέλια μιας όταν ερωτοτροπούσαμε, όταν φλερτάραμε τη ζωή. Και γέμιζε από φως η νυχτιά. Εφηβικά χαχανητά τράνταζαν τη σιωπή του υπόλοιπου κόσμου Όταν ζωγραφίζαμε τον δικό μας κόσμο με ακουαρέλες ευτυχίας έντονες...

  Ήλιε της μοίρας μου, το βράδυ που σε αντάμωσα, με μάγεψες. «Όμορφη που είναι η ζωή» είπες και ευθύς άναψες τον σβησμένο ήλιο της καρδιάς.   Το ψυχρό σώμα ζεστάθηκε, τα μισόκλειστα μάτια αντίκρισαν το φως Και η ακοή μου ευφράνθηκε με την ηχώ της φωνής...

  Σπασμένα κρύσταλλα οι μέρες. Θρύψαλα πεταμένα στα απορρίμματα του χρόνου. Τούνελ που δεν οδήγησε ποτέ στη φωτεινή πλευρά. Και εγώ στην κορυφή του παγόβουνου παρέα με την ηχώ μου. Μη φεύγεις. Με ακούς; ακούς; ακούς; Δεν είπαμε αντίο. Ανείπωτα λόγια χορεύουν ως...

Φόβος, Φίμωτρο, Φευγιό. Συναίσθημα, Σκίρτημα, Σαγήνη της ψυχής. Νυχτερινή περιπολία. Οι ποιητές και οι στιχουργοί δεν κοιμούνται τα βράδια. Η έμπνευση τους βρίσκεται σε έξαρση και αποζητά την πένα τους για να χαραχθεί σε λευκές σελίδες και μετά με τη σειρά της να...

Ο ήχος της σκουριασμένης μου σιωπής, εκκωφαντικός. Υγρασία διαπερνά τις σωληνώσεις της ψυχής. Απόψε, ούτε η βροχή χορεύει ξυπόλητη. Αμαυρώνει και αυτή, τη φήμη της απλότητας και της μοναξιάς της. Αεικίνητη, διάφανη και τόσο κοινωνική απόψε. Σιωπηλή η παρουσία μου,...

Οι στίχοι που σμίλεψες ποιητή μου, με την πένα σου τόσα βράδια, τόσα απομεσήμερα του Αυγούστου, αντηχούν με τη σιωπή τους, τα βροντόφωνα μηνύματά τους, εκεί στην άκρη του απείρου, στις γειτονιές κάθε ονείρου. [...] _ γράφει η Φωτεινή...

Καρμική επαφή. Ανατρεπτική χημεία. Μαζί του κάθε ευθεία μετατρέπεται σε τεθλασμένη. Κάθε γωνία της ζωής αποκτά καμπύλες. Γιατί αν δεν έχει θηλυκότητα η ζωή τι νόημα έχει; Ένας ερωτικός κύκλος με έναν ασίγαστο πόθο να φτάσουν στο επίκεντρο της ηδονής του.[...] _ γράφει...

Άθυρμα στη βούληση των θεών ήμουν εγώ. Σε μια παρτίδα Γκο μαύρος, άσπρος παίκτης. Μια ακόμα πέτρα που θα αφαιρεθεί από το γκόμπαν. Μια ακόμα που έμεινε εκτεθειμένη _ατάρι. Παιχνίδι στρατηγικής η ζωή μας. Μόνη διαφορά ότι αυτή συνεχίζεται και μετά το pass. Σπατάλησα...

  Πάει καιρός που η ψηφιακή πένα μας, χόρευε ρυθμικά και ένιωθε την ανάγκη να παίξει με τις νότες και τις λέξεις. Πάει καιρός που η καρδιά της υπαγόρευε να γράψει για την αγάπη μας. Πάει καιρός που αμέλησα να φορέσω την πανοπλία μου, μην τυχόν οι λαβωματιές από...