Ετικέτα: Φωτεινή Πεσματζόγλου

Μίσεψαν εκείνα τα βράδια, τα ξενύχτια μας και τα γέλια μιας όταν ερωτοτροπούσαμε, όταν φλερτάραμε...

  Ήλιε της μοίρας μου, το βράδυ που σε αντάμωσα, με μάγεψες. «Όμορφη που είναι η ζωή» είπες και...

  Σπασμένα κρύσταλλα οι μέρες. Θρύψαλα πεταμένα στα απορρίμματα του χρόνου. Τούνελ που δεν οδήγησε...

Φόβος, Φίμωτρο, Φευγιό. Συναίσθημα, Σκίρτημα, Σαγήνη της ψυχής. Νυχτερινή περιπολία. Οι ποιητές...

Ο ήχος της σκουριασμένης μου σιωπής, εκκωφαντικός. Υγρασία διαπερνά τις σωληνώσεις της ψυχής....

Οι στίχοι που σμίλεψες ποιητή μου, με την πένα σου τόσα βράδια, τόσα απομεσήμερα του Αυγούστου,...

Καρμική επαφή. Ανατρεπτική χημεία. Μαζί του κάθε ευθεία μετατρέπεται σε τεθλασμένη. Κάθε γωνία της...

Άθυρμα στη βούληση των θεών ήμουν εγώ. Σε μια παρτίδα Γκο μαύρος, άσπρος παίκτης. Μια ακόμα πέτρα...

  Πάει καιρός που η ψηφιακή πένα μας, χόρευε ρυθμικά και ένιωθε την ανάγκη να παίξει με τις νότες...

Ασίγαστος ο έρως σου με πολιορκεί, πλησίστιο τον βλέπω εμπρός μου ας ξέρω τάχα ότι τούτος ο...

Τα λιγνά κυπαρίσσια μιλούν με τ’ αστέρια, η θάλασσα πάλι ξάγρυπνη τραγουδεί. Διαλύει της...

“Being with you or not being with you, is the only way I have to measure time” Jorge Luis Borges...