Σε ρώτησαν γιατί είσαι μόνος. Γιατί προτιμάς να κρύβεσαι πίσω από το πέπλο της μοναξιάς. Τι σε τρόμαξε άραγε και βυθίστηκες στα μύχια της γοητευτικής «κυρίας»; Ήταν οι άνθρωποι μήπως, που στην προσπάθεια τους να σε πλησιάσουν ρίχνουν δίχτυα προστατευτισμού κι όταν...

Άνθρωποι ξένοι. Νομίζεις ότι τους ξέρεις και ξεκλειδώνεις τα πιο απόκρυφα σημεία της ψυχής σου για να φωτίσεις το σκοτεινό τους μονοπάτι. Εμπιστεύεσαι, γιατί νομίζεις ότι είναι ικανοί να κάνουν το ίδιο για ’σένα. Σε θωρούν, μα δε σε βλέπουν. Φοβάσαι να φύγεις από...

Εκείνη είχε μάθει πια, πως οι άνθρωποι ήταν πουλιά που σαν άνοιγαν τις φτερούγες τους πετώντας ψηλά από τον κόσμο, δεν νοιάζονταν για όσα άφηναν πίσω, παρά μόνο για όσα θα συναντούσαν στον προορισμό τους. Κάθε φορά που σταματούσαν αποκαμωμένα να πιούν λίγο νερό,...

Για ‘σένα που αντίκρισες το πρωί στον καθρέφτη έναν ξένο να σε κοιτά. Για ‘σένα που βολεύτηκες στα δεδομένα σου και δεν έψαξες για ζητούμενα. Για ‘σένα που δεν αγκάλιασες, επειδή ντράπηκες. Για ‘σένα που δεν άγγιξες, για να μην ποθήσεις. Για ‘σένα που δεν πόθησες,...

Δράμα, 14 Ιανουαρίου Αγαπημένη μου μητέρα, Οι μέρες κυλούν γρήγορα και ο αδίστακτος χρόνος δεν καρτερά στους σταθμούς της ζωής τις ευτυχισμένες στιγμές. Η πάλη για την επιβίωση είναι δύσκολη και δεν σταματά να μου υπενθυμίζει πως είμαι άνθρωπος με αδυναμίες. Τα...