Πάνε χρόνια από τότε Για πρώτη φορά ένιωσα πως τίποτα δεν γνωρίζω Πως είμαι ένα άσπρο χαρτί Μπέρδεψα την πείνα με τη δίψα Τον πόνο με τη χαρά Το γέλιο με το κλάμα   Για πρώτη φορά έπιασα τον εαυτό μου  να παραδίνεται στο θεό των ονείρων την ίδια στιγμή που τα...

Νάζια μαρτιάτικα μου κάνεις Σαν ήλιος έρχεσαι·  σαν χιόνι φεύγεις   Σαν  ήλιος τα παραθυρόφυλλά μου ανοίγεις Ζεστή ανεμελιά μέσα μου απλώνεσαι. Σαν χιόνι γλιστράς στα σκαλοπάτια μου αφήνεις τις νιφάδες σου  επάνω μου να λιώνουν.   Σαν το ξερόκλαδο γυμνή...

Μου το ‘μαθαν οι πασχαλιές!Να υπομένω και να προσδοκώ.Την πίστη να μην χάνω!Οι πασχαλιές που κάθε χρόνο δεν ξεχνούν ν’ ανθίσουνΈστω για λίγες μέρεςΚι έρχονται στον κήπο μου να μου θυμίσουν πάλι … Λικνίζονται στον ανοιξιάτικο αέρα και μυρίζει ο τόπος...

Ένα πρωί θέλω να μου χτυπήσουν το κουδούνι! Κι ας κοιμάμαι ακόμα. Κι ας με ξυπνήσουν. Παρόλο που κανονικά σιχαίνομαι να με σηκώνουν αιφνιδιαστικά από το κρεβάτι κι ακόμα περισσότερο σιχαίνομαι τις πρωινές πάσης φύσεως συναναστροφές πριν πιω τον καφέ...

Σαν σήμερα γεννήθηκε μια γυναίκα που κατέχει ξεχωριστή θέση στο χώρο της σύγχρονης ποίησης. Η Σύλβια Πλαθ ήταν η πρώτη ποιήτρια που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ μετά θάνατον για τα «Συλλογικά Ποιήματα» και μια από τις πιο αξιόλογες ποιήτριες του 20ου...

γράφει η Ελένη Δεληβοριά   Κάπου στην Ελλάδα μας του σήμερα, την πληγωμένη από απανωτά πλήγματα στους περισσότερους τομείς συμπεριλαμβανομένης και της παιδείας, αλλά και στην προικισμένη Ελλάδα με πλούσια πολιτιστική προίκα από το ένδοξο παρελθόν της, υπάρχει...

Προς: Γρηγόρη Σάμσα (κεντρικό ήρωα της Μεταμόρφωσης του Φραντς Κάφκα) Υπάρχει κάποιος που γνωρίζει καλά πώς είναι να σκέφτεται κανείς τους άλλους και να τους προσφέρει τον εαυτό του. Γνωρίζει καλά πώς είναι να υπακούει κανείς τυφλά στις απαιτήσεις των άλλων και το...

Μπροστά μου απλώνεται ένας λαβύρινθος από κορμούς δέντρων. Μονάχα όταν κοιτάζω προς τον ουρανό βλέπω τη φυλλωσιά τους που αποχαιρετά τον ήλιο. Μια ηλιαχτίδα παιχνιδίζει πίσω από το διάτρητο φράχτη που σχηματίζουν τα δέντρα. Περνώ θαρρείς με χορευτικές φιγούρες...

Κρατς! Λατρεύω τον ήχο του φθινοπωρινού φύλλου κάτω από το παπούτσι μου. Με κάνει να νιώθω πως είμαι κυρίαρχος της κατάστασης. Αφήνω πίσω μου κάτι τελειωμένο και κάνω το επόμενο βήμα. Αυτό θα προσπαθούσα σε λίγο. Να βάλω τέλος σε μία σχέση «τελειωμένη». Τα...

Μια μέρα σαν κι αυτή θα μπορούσες να αφήσεις την ψυχή σου να βουτήξει για λίγο στα χρώματα που χορεύουν γύρω σου. Στο φως του ανοιξιάτικου ήλιου που λούζει τους άλλους. Θα μπορούσες να αφεθείς για λίγο στο μουρμουρητό των νεαρών ζευγαριών που σε προσπερνούν και στα...