Ήτανε χρόνια δύσκολα Άκουγα απ τη γιαγιά μου Ζήσανε περάσανε  Και ήταν τα δικά μου.   Ευχετήρια ψυχής  Που θελα να της δώσω Να γυρίσει πίσω ευθύς Χαλί για να της στρώσω.   Να συναντήσει έλεγε Τα Άγια Χώματά τους  Να προσκυνήσει ζήταγε Κάθε στιγμή κοντά...

συμπόνοια δε σου ζήτησαδε θέλω να λυπάταιόποιος δίπλα μου σταθεί μονάχα να θυμάται.τις καλές μου τις πλευρέςπου θέλω κι εμφανίζωμα έχω και τις κάκιστες κι αυτές τις χαρίζω.σε όσους το το θελήσανενα με ποδοπατήσουνμα κάστρα βρήκαν έναντιδικά μου να τους...

Τα χρόνια δύσκολα, κακοτράχαλα τα μονοπάτια της ζωής της.Δεν είχε βρει πουθενά παρηγοριά, τα πάντα τής τριβέλιζαν το μυαλό και της έφερναν στο νου παραστάσεις, σχετικές με τις τρικυμίες και τις δίνες καταστροφής της ύπαρξής της.Ζητούσε μια σανίδα...

Οι ψυχές είχαν μάθει πως σε εκείνη τη συνάντηση θα ήταν μαζί τους κι ο αρχηγός τους. Οι προετοιμασίες πολύωρες, ώστε τα πάντα να 'ναι στην εντέλεια και να μη χρειαστεί τίποτα να συνδράμουν προς διεκπεραίωσή του, την τελευταία εκείνη ώρα. Ήθελαν τα πάντα...

  Σαν πιάσω στο χέρι μάθετε Το πληκτρολόγιό μου, Βάσανα, καημοί Στρέφονται για καλό μου. Σαν τα δάχτυλα ακουμπώ Στα πλήκτρα και τα ακούω Λες και μήνυμα ζωής Το ζω, δεν παρακούω. Είναι το αίσθημα βαρύ Ευθύνη που διακατέχει Του νου μου τους συλλογισμούς Εξέχει...

Το άδειο κορμί, κείτονταν στο πάτωμα, με νεκρικές κραυγές να περιλούζουν την ατμόσφαιρα. Δεν ήθελε, δεν αποζητούσε την ηδονή, τα θέλγητρά της, είχαν πεθάνει μαζί με τα δικά του. Κι όμως, δεν ομολογούσε σε κανένα, τη σιχασιά που ένοιωθε, τον αποτροπιασμό,για τα δικά...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο". Κράτα το Κράτα το Κράτα...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο". Κράτα...

Ναι, το θέμα είναι σοβαρό και ποτέ αφηρημένο Έχει μέσα του ιδέες, αντιλήψεις, προκαταλήψεις, αλλά Ολα έχουν κέντρο και επίκεντρο, γνώσης και απόγνωσης Μα σταθερές μεταβλητές, με αξία και σημασία. Συμπεριλαμβάνουν τρόπους, απονομές και διανομές Ρόλων, επιτυχιών,...

Πείσμα και γινάτι Θα βγάλουνε το μάτι Αυτό της υπομονής Καρτέρι και ραχάτι. Δεν ξαποσταίνει πια στιγμή Η σκέψη δεν κωφεύει Μοναχά ζητά να δει Αποφάσεις αναμοχλεύει. Να βρει και να αποσπαστεί Απ' τον τροχό της μοίρας Αλόβητη καραδοκεί Να πεις της κακομοίρας. Μη...

Ευνουχίστηκες σκέψη μου, στα απεριόριστα πελάγη ευτυχίας που σου έταξαν Απέρριψες τις λάγνες προτάσεις παραστάσεων και ιδιοτελών αποδοχών και βλέψεων. Κατήργησες δεσμά, θεσμούς, μέτρα και σταθμά Εφάρμοσες διόδους και καθόδους Ανάτασης ψυχής και ανάστασης πεθαμένων...

Το ξέρω πως όλοι κάνουμε τα λάθη μας. Είτε πορευόμαστε μαζί τους, είτε θέλουμε και τα διαπραγματευόμαστε με τον εαυτό μας. Λάθη που τα κριτικάρουμε, τα αρχειοθετούμε, αλλά το καλύτερο, τα αφήνουμε πίσω μας, για να μας θυμίζουν το πόσοι ευάλωτοι και ευαίσθητοι...

Ρωτάνε και ξαναρωτούν τον κόσμο για να μάθουν τι θέλουν, τι πιστεύουνε τι άλλο πια να πάθουν; Να τρέχουν, να γυρεύουνε ανάλυση να κάνουν τα χτυποκάρδια της καρδιάς πριν άλλοι να προλάβουν Να στείλουνε, να πέμψουνε μηνύματα στον κόσμο ευωδιές αποθυμιές γεμάτες από...

Θ.Μ. -Στα μάτια έχω τη φωτιά και στο ’χα πει θυμάσαι; Για αίμα μου την πυρκαγιά, γι’ αυτό και με φοβάσαι. Α.Ζ. -Το ήξερα πως ήτανε όλο αυτό αλήθεια, μα ζύγωσα τη σκέψη μου, σαν να ’ταν μια συνήθεια. Θ.Μ. -Με πίστεψες; Σε πίστεψα; Ποιος μπορεί να ξέρει… Ποιον...

Σ’ έχασα μέσα από τα χέρια μου. Σαν άμμος γλίστρησες ανάμεσα από δάχτυλα που τη λατρεία τους αποτύπωναν σε κάθε σου γωνιά. Σ’ έχασα τόσο αιφνιδιαστικά, όπως ένα σύννεφο κρύβει τον ήλιο. Κάθε που με πονούσες μαραίνονταν και ένα λουλούδι από τον κήπο, που στην ψυχή...