Ετικέτα: Άννα Ζανιδάκη

συμπόνοια δε σου ζήτησαδε θέλω να λυπάταιόποιος δίπλα μου σταθεί μονάχα να θυμάται.τις καλές μου...

Τα χρόνια δύσκολα, κακοτράχαλα τα μονοπάτια της ζωής της.Δεν είχε βρει πουθενά παρηγοριά, τα πάντα...

Οι ψυχές είχαν μάθει πως σε εκείνη τη συνάντηση θα ήταν μαζί τους κι ο αρχηγός τους. Οι...

Σαν πιάσω στο χέρι μάθετε Το πληκτρολόγιό μου, Βάσανα, καημοί Στρέφονται για καλό μου. Σαν τα...

Το άδειο κορμί, κείτονταν στο πάτωμα, με νεκρικές κραυγές να περιλούζουν την ατμόσφαιρα. Δεν...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων...

Ναι, το θέμα είναι σοβαρό και ποτέ αφηρημένο Έχει μέσα του ιδέες, αντιλήψεις, προκαταλήψεις, αλλά...

Πείσμα και γινάτι Θα βγάλουνε το μάτι Αυτό της υπομονής Καρτέρι και ραχάτι. Δεν ξαποσταίνει πια...

Ευνουχίστηκες σκέψη μου, στα απεριόριστα πελάγη ευτυχίας που σου έταξαν Απέρριψες τις λάγνες...

Το ξέρω πως όλοι κάνουμε τα λάθη μας. Είτε πορευόμαστε μαζί τους, είτε θέλουμε και τα...

Ρωτάνε και ξαναρωτούν τον κόσμο για να μάθουν τι θέλουν, τι πιστεύουνε τι άλλο πια να πάθουν; Να...

Θ.Μ. -Στα μάτια έχω τη φωτιά και στο ’χα πει θυμάσαι; Για αίμα μου την πυρκαγιά, γι’ αυτό και με...

Σ’ έχασα μέσα από τα χέρια μου. Σαν άμμος γλίστρησες ανάμεσα από δάχτυλα που τη λατρεία τους...

Όποιος κι αν ερωτηθεί Που ’χει λατρεία τόση Στης ποίησης τον καταιγισμό Ξέρω θα αποδώσει Την...

“Ελάτε, βιαστείτε, δε μας παίρνει ο χρόνος.” “Γιατί φωνάζεις και είσαι τόσο...

Σκέψη πάλι σου πέρασε, τώρα από το μυαλό σου. Μη τύχει και θανατικό δεις εσύ εμπρός σου. Τον άτυχο...

Τα χρόνια που πέρασαν. Ελπίδες γιομάτες αγάπη, αυταπάρνηση, θυσία, μα τώρα όλες φρούδες,...

Πού ήσουνα αστέρι μου Και πήγες εκεί ταξίδι Κρυφτούλι εσύ μου έπαιζες Και ήσουνα στολίδι Σκέψης...

Στη μακρινή Ιαπωνία, η πολιτική και κοινωνική κατάσταση που ζούσαν οι πολίτες, είχε έρθει τα πάνω...

Τον πόνο του χαμού του δικού σου εκεί βρήκα στο τασάκι του μυαλού δικού μου γίνηκε η προίκα. Τη...

Δεύτερη ζωή δεν έχει· πλάστη και Δημιουργέ φρόντισε να ‘χουν παιδιά, μεγάλοι και πολλοί...

Η πόρτα δεξιά· τι στέκεις και τη θωρείς; τη θύρα δε γνωρίζεις μηδέ τα γράμματα, ευθύς και το...

Φύγε δε θέλω να σε δω, δε σε έχω ανάγκη. Τα όνειρά μου ταίριασα κι όχι δικό σου πλοκάμι, που...

Στον καθαρό μου ουρανό Του είναι μου ανατρέχω Σε προσβάσιμη περιοχή Του εγώ μου κατατρέχω. Σχέδια...

Άλματα παντός καιρού Πραγματοποιούνε όλοι Μα δεν καθορίζονται Αν γίνονται παροτρύνσεις και...

Την τρυφερότητά μου εγώ Θέλω να την προσφέρω Με άγγιγμα ψυχής Σε εσένα που θα φέρω Στον κόσμο τον...

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος) Σήμερα, στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη...

Στο πέρασμα του χρόνου, ανάμνηση και μοναδική μου παρηγοριά ήταν η ιστορία που είχα σκαρφιστεί για...

Θεέ μου παντοδύναμε Κάνε το να στερέψει Το δάκρυ από τα μάτια μου Ψυχή για να στεγνώσει Απ’ τα...

Μάζεψε τα ρούχα σου στείλτα στη μαμά σου να μάθουν να μοιράζονται κι αυτοί τα πράγματά σου το είδα...

Μια ζωή υπάρχουνε Εντάσεις αποστάσεις Μα σα θα ’ρθουμε μόνιμα Τρέχα να τις προφτάσεις. Ο κύκλος...

Τα πάντα πρέπει να περνάνε από το μυαλό μας. Τίποτα δεν πρέπει να υστερεί σε σκέψη και σε λογική....

“Άντεξε ρε μάνα, πού θα πάει; Θα περάσει και τούτη η φουρτούνα.” μονολογούσε σε μια γωνιά ο...

Τα μέλη που ελάτρεψα Σκέφτομαι και κοιτάω Πως τάχα εκατήντησαν Και το θεό ρωτάω. Πώς τα καταφέρανε...

Στη ζωή μου έλαχε Να αντέξω να παλέψω Μα ποτέ δε θέλησα Όνειρα άλλου να κλέψω Μονάχη μου εδιάβηκα...

Τις ζωές μας κύλησαν σε βούρκο και σε λάσπη τις καταδιώξανε τις τρέψανε σ’ απάτη Ζυγιάσαμε τα θέλω...

Τα πάντα στη ζωή καταλήγουν στον θάνατο. Το μόνο βέβαιο και σίγουρο, το μόνο αναπόφευκτο και...