ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μια κούρσα για τη Χαριγένεια της Χαρούλας Βερίγου ISBN : 978-618-5101-39-8 Μυθιστόρημα Λιανική τιμή: 15 ευρώ +ΦΠΑ Σελ. 416 Η κοινωνία ποτέ δεν τους χωράει όλους, γι’ αυτό έχει δημιουργήσει το περιθώριο, για να στέλνει κάποιους εκεί....
Κάθε ανθρώπινη σκέψη είναι ένας μοναχικός μονόλογος. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο μονόλογος στην πραγματικότητα μετουσιώνεται σε διάλογο εσωτερικό που ενίοτε μπορεί να γίνει πολύ έντονος. Το μυαλό γίνεται ταυτόχρονα ακροατής κι ομιλητής, συμφωνεί και διαφωνεί...
Θυμάμαι τα λόγια της γιαγιάς μου, λες και ήταν χτες… κυδώνι γλυκό του κουταλιού σε πιατάκι γυάλινο, με άρωμα κανέλα … Η φωνή της ψιθυριστή, μ’ ένα τρέμουλο κι ένα παράξενο θρόισμα μαζί, σαν αεράκι που κατάφερνε να περνά με τρόπο μέσα από ξεχασμένη φυσαρμόνικα. Τα...
Είχε έρθει από τη Θεσσαλονίκη που σπούδαζε η κόρη της καλύτερης γειτόνισσας της Γιώργαινας, η Ανδρονίκη της Θωμαίχσας με τ’ όνομα. Νύχτα, περασμένη ώρα ήταν χτες που την κατάλαβε η μπάμπω. Είχε βγει στο μπαλκόνι της κουζίνας, έτσι έκανε, έπαιρνε λίγο αέρα, «να...
Φθινόπωρο, τοπίο της ψυχής εδώ που όλα μιλούν και όλα σωπαίνουν ταυτόχρονα άνοιξες την πόρτα στο άγνωστο κλείνοντας πίσω σου κάθε τι οικείο δεκάδες σύμβολα μπορούν να ενωθούν σε χιλιάδες συνδυασμούς υφαίνοντας μέσα από αλλόκοτα παιχνίδια με μια χλομή αχτίδα του...
Παίζεις με το τυχαίο μέσα από βλέμματα κοίταγμα επίμονο η εικόνα τρέμει στο τζάμι το πρωινό φιλί χλευαστικό αμφιβάλλεις περιγράφοντας όνειρα έφυγε το καλοκαίρι, πόσο δύσκολα, φοβάσαι πως η μιζέρια είναι η σίγουρη εγγύηση της θλίψης μα δεν με θλίβει το φθινόπωρο, όχι,...
Τις λέξεις, μου ζητάς, να τις λερώσω, δεν είδες φαίνεται πως λιώνει ο ήλιος με τη σκέψη σου, στη δύση, ν’ αντέξεις, κι ένα όρκο θα σου δώσω στο φως να κρέμεται το σ’ αγαπώ κι εκεί, ο καιρός να το αφήσει. [...] γράφει η Ζωή...
Ένα σύννεφο είχαν αδράξει τα χέρια κι ένα βλέφαρο φως ήταν καινούργιος ο ουρανός, χτες, πάνω από τα εύθραυστα της ψυχής σήμερα πάλιωσε, με τη συνήθεια το ίδιο και η προσευχή πολυκαιρισμένα λόγια κρυμμένα σε ραφές και στο μαύρο σου πουκάμισο. [...] γράφει η Ζωή...
Ανέμη του παλιού καιρού η μνήμη και γυρίζει, στ' απόβραδα, στα μάτια σου που έλιωναν φεγγάρια, εκεί που ακόμη γιασεμί στη σκέψη σου ανθίζει κι ύστερα σκόνη και καπνός στου κόσμου τα παζάρια. Αλήθεια, πόσα πίστεψα της νιότης παραμύθια, για μια ψυχή κρεμάστηκα στο...
Μαύρο της λάβας στις κόγχες των ματιών οξειδωμένα νέφη της πορφύρας περνούν μακριά γκρι της τέφρας ανεμίζει στα μαλλιά χαμογελάς σαν θεός, ξενυχτάς σαν άγγελος φύλακας και η καρδιά σου, μια παράξενη στεριά αυτή που αναδύεται από το λουλακί της θάλασσας και υψώνεται...
Συνείδηση στα μέτρα του κόσμου κυριαρχημένος από τη θέληση να ελέγχεις τις αισθήσεις όμως τα πάντα μας τραβούν προς τα έξω τις άφεγγες νύχτες ενδίδεις σε άχρηστες σκέψεις σε εμποδίζουν να σταθείς εδώ τα παραληρήματα και οι διαβρωμένοι απ' το χρόνο καθρέπτες. Είχες πει...
Αδέσποτες, γυρίσανε οι ώρες του πελάγου η όστρια αλμύρα φύσηξε στις άκριες της ψυχής σε μια ιδέα, εξόριστη του Έρωτα του μάγου αρχαία σκουριά στα μάτια μου, μα δεν ανησυχείς. Του Ιουλίου οι Κυριακές δεν είναι σαν τις άλλες στη Μάνη, στη Μονεμβάσια, φιλιά γράφει το...